Blog

W poprzednich wpisach niniejszego bloga pojawiły się pomysły na budowę zasobu słownictwa; konteksty, fiszki, aplikacje…ale, czy są jeszcze inne sposoby, szczególnie na te „oporne” słówka? 

 

Już w Starożytności pojawiły się techniki zapamiętywania, które aktywują naszą wyobraźnię i kreatywność nazwane mnemotechnikami (od greckiego słowa: mnemo i technikos, co oznacza pamięć i technikę wykonania). Miały one na celu wykorzystanie skojarzeń, kontekstów i wyobraźni uczącego się, co w rezultacie miało zaowocować szybszym przyswajaniem przez niego nowych informacji. Naukowo zbadane dopiero w XX wieku, mnemotechniki na dobre zagościły na kursach m.in. językowych i wielu lektorów stosuje je na swoich zajęciach. Według badaczy, tworzenie kreatywnych wizualizacji słówek, pojęć, ciągu fraz może w rezultacie dać siedmiokrotnie szybsze i lepsze efekty niż ich typowe „zakuwanie”. 

 

Metod mnemotechnicznych jest wiele i każdy może wybrać tę najbardziej efektywną. Jedną z nich, chyba najbardziej popularną, jest tworzenie map myśli. Taka mapa skupiająca się wokół wybranego pojęcia, powinna zawierać jak najwięcej słów odnoszących się do tego, które jest umieszczone w centrum, a jej gałęzie – im bardziej kolorowe i zaopatrzone w piktogramy, tym lepiej. Taka mapa myśli bardzo sprawdzi się w przypadku wzrokowców, czyli visual learners i polecana jest do tworzenia na zajęciach języka obcego.  

 

Tworzenie wizualizacji do homofonów, a więc słów brzmiących tak samo o innym znaczeniu; w języku angielskim takim przykładem mogą być słowa: meat oraz meet, których znaczenie można zapamiętać jednocześnie, tworząc sobie w wyobraźni obraz spotkania z Tomkiem-mięsożercą w restauracji, podczas którego na talerzu pojawiły się dwa krwiste steki (meet & meat). W mnemotechnikach istnieje zasada: im bardziej „udziwnione” obrazy tworzymy w pamięci, tym na dłużej je zapamiętamy. Podobnie możemy spróbować ze słowami z języka obcego brzmiącymi tak samo lub podobnie do naszego rodzimego i również stworzyć z tego wizualizację, (czasem naprawdę absurdalną), np. francuskie słowo chercher (szukać) w wymowie brzmi nieco, jak polskie szerszeń, co po zostawieniu może dać nam dość zabawny obraz: entomologa szukającego szerszenia ; ) Zapamiętanie brzmienia i skojarzenie go z innym słowem o podobnym wydźwięku, pomoże nam szybko przywrócić je na myśl, kiedy będziemy chcieli go użyć. Homofony z pewnością przydadzą się słuchowcom.

 

Sięgnięcie po technikę pałacu pamięci (zwaną inaczej: metodą loci) może okazać się przydatne dla tych, którzy nabytą wiedzę leksykalną wykorzystują przy np. prezentacjach. Ta technika, polegająca na wyobrażeniu sobie rzeczywistego lub wyimaginowanego miejsca / pokoju, w których umieszczamy poszczególne przedmioty kojarzące się z elementami-słowami, które mamy zapamiętać, zyskała popularność wśród słuchaczy kursów językowych przygotowujących się do wystąpień na forum publicznym. 

 

Technik zapamiętywania jest całe mnóstwo, a wspomniane powyżej uzupełniają jeszcze: akronimy, haki pamięciowe, układy skojarzeniowe, rymy etc. Wszystkie one mogą być z powodzeniem wykorzystywane na zajęciach języka obcego, wzmacniając „zakotwiczenie” nowopoznanego słownictwa w pamięci długotrwałej kursantów. Dlatego warto po nie sięgnąć  nie tylko na kursach języka obcego, ale i przy przyswajaniu wiedzy z innych obszarów naszego życia.

 

#kursyjezykowe #jezykobcy #technikizapamietywania #mnemotechniki